Крај на една, почеток на друга ера

Кога гледам наслови од типот "Мизерија", "Дебакал" имам огромна желба да им влезам на новинарите и да им мавнам по еден бокс, да не знаат каде се наоѓаат со денови, а потоа и по еден бокс на сите од управата на Металург бидејќи тие се далеку повиновни за овие наслови од нашите новинари кои со години го чекаа моментов во кој ќе можат да напишат ваков текст. Оние пак кои коментираат со уживање под овие наслови, кои со сето срце ги навредуваат ракометарите на Металург и не сфаќаат дека ја навредуваат всушност комплетната репрезентацијата на Македонија за 3 до 4 години, ми се навистина за жалење и не сакам да трошам време на нив. А ако сме веќе искрени мизерија беше играта вчера на МЗТ Скопје во вторто полувреме и на ЖРК Вардар во текот на целиот натпревар, ама тие два натпревари не се тема на муабет денес.

Ако го баталиме првото полувреме во кое нашите ракометари за прв пат во нивните животи немаа некој поискусен со нив кој ќе превземе одговорност, кој ќе шутне, кој ќе организира некоја смислена акција, полувремето во кое премногу лесно се изгубија на теренот и не знаеја што да прават со топката... тогаш целиот натпревар може да добие преодна оценка. Во текот на првото полувреме можеби 20 минути немавме шут кон голот на Кил, но во второто полувреме децата некако сфатија дека ако шутнат има голема веројатност дека ќе погодат, па почнаа да уживаат во натпреварот и решија да покажат дека сепак можат да пружат отпор против огромниот противник.

Металург вчера играше против Кил, против истиот Кил кој пред неколку месеци во "Борис Трајковски" го победи комплетниот Металург со Жути, Атман, Мојсо и Вуги со огромни 15 разлика. Истиот тој комплетен Металург лани во Барселона постигна само еден погодок повеќе од овие деца вчера и изгуби со само еден гол помалку, па после во возвратниот натпревар ја порази Барселона на домашен терен и го постигна најголемиот успех кој го постигнал еден наш спортски колектив. И баш затоа потполно не се согласувам со тоа дека овој Металург нема што да покаже, дека сме се вратиле цела деценија назад, дека ова е нивниот максимум, баш овој нов Металург има што да покаже и докаже, баш овој Металург за неколку години ќе ја потчини Европа, можеби немаме повеќе ѕвезди во тимот, ама имаме тим кој расте заедно веќе долг период и кој сега постепено ќе почне да созрева... Нивното време допрва доаѓа!

И пред мечот знаевме дека Талески ќе биде најдобар, дека Митревски ќе не вади кога не оди, дека Нелоски ќе даде неколку гола, дека Пешевски ќе се бори на линијата од 6 метри, но она што најмногу ме израдува вчера се головите на Крстевски, Велковски, Бојан Маџовски и Костески бидејќи беа нивни први во ЛШ, со тие голови тие самите на себе, а и на нас ни покажуваат дека не се случајно во тимот, а воедно ме израдува и играта на новиот левак Бувиниќ кој вчера го одигра првиот меч за Металург и покажа дека можеме да сметаме на него во иднина.

Затоа момци немојте да дозволите овој меч и резултат да влијаат на вашата самодоверба и игра, бидејќи вчера игравте против најдобриот тим на светот, против најголемиот ракометен бренд на светот, против еден од двата најголеми фаворити за трофејот во ЛШ. Многу ракометари сонуваат да стапнат во таа арена, а вие бевте таму и бевте главни актери на теренот.

Вчера беше и официјално означен крајот на старата ера и започна новата, време е за нови момци кои знам дека со наша подршка ќе станат повторно страв и трепет во Европа,
Спортски Поздрав.