Тежок народ сме, за некој да не купи треба стварно да се испоти и намачи, ама Вуги успеа за краток период да стане легенда. По се изгледа, тој ќе го направи за Металург и за Македонија она што многу други со далеку подолг стаж од него, Македонци се исплашија да го направат, ќе остане во Металург како последен Мохиканец и ќе ги предводи нашите деца барем до крајот на сезоната. Секоја чест професоре!!!
Едно утро станувам и читам вест дека Металург го испратил Марковиќ во Гепинген на местото на Станиќ и толку, стварно се разочарав и не верував дека може да дојде некој на негово место кој ќе биде барем приближно добар како него, ама дефинитивно не можев да згрешам повеќе. На негово место дојде човек кој го промени менталниот склоп на сите во и надвор од екипата, Вуги беше последното делче од мозаикот кое фалеше за да се создаде една победничка приказна.
Текстов не планирав да биде за Вуги, текстов треба да биде за оние деца кои вчера докажаа дека имаат што да и покажат на Европа. Да не се лажеме, Вуги беше тој што вчера беше заслужен за 17 од 26 - те голови на Металург, а играта без него не сакам ни да замислам како ќе изгледаше, ама децата во вистински моменти покажаа заби, храброст и дрскост и освоија голем бод кој сеуште ги остава во игра за шестото место.
Талевски полека станува добар ракометар, преминот од талент во играч ќе мора да се случи оваа година и на добар пат е да биде новата голема ѕвезда на нашиот ракомет, скокот и шутот се фантастични, единственото нешто кое му фали во моментов се големите натпревари.
Нелоски, втората наша идна голема ѕвезда, навидум сличен на Талески, а всушност со целосно поинаков стил на игра, одличен во одбрана, трпелив и паметен во нападот.
За Костески зборувам веќе неколку години, до ден денеска не можам да разберам зашто беше постојано занемаруван и од Лино и од Обрван, ама се надевам дека двајцата добро ќе подразмислат кога нареден пат ќе ги прават составите. Вчера покажа стабилност, брзина и неверојатна прецизност. Браво Никола за партијата вчера!
Ако по некој се викаше на последните 3 натпревари, тоа е дефинитовно Пешевски, разбирањето со Вуги тешко им оди и треба да помине цело полувреме за да почнат да функционираат како што треба, ама после тој момент Пешевски е незадржлив на линијата од 6 метри, вчера доби 3 топки во второто полувреме и постигна 3 гола.
Мартин има најтешка задача во тимот, многу е тешко кога го носиш презимето Манасков, кога си син на најдобриот наш ракометар на сите времиња и брат на Дејан кој на само 22 години успеа да створи име во ракометниот свет, ама времето допрва доаѓа за него, зашто да не биде поголем ракометар од другите двајца Манаскови?
Браќата Бојан и Борјан, делуваат како комплетно различни личности и играчи, првиот шприцер ладен, мислиш мува не го лази, шутира без размислување, а вториот максимално пожртвуван, игра со цело срце и цела душа, се внесува и при секоја одбрана и во секој напад.
Го гледам и Џукиќ вчера на клупа, таман си одговара по возраста со оваа екипа, ќе расте заедно со нив, па со Костески ќе станат убиствен тандем на десната крилна позиција.
Нелоски, втората наша идна голема ѕвезда, навидум сличен на Талески, а всушност со целосно поинаков стил на игра, одличен во одбрана, трпелив и паметен во нападот.
За Костески зборувам веќе неколку години, до ден денеска не можам да разберам зашто беше постојано занемаруван и од Лино и од Обрван, ама се надевам дека двајцата добро ќе подразмислат кога нареден пат ќе ги прават составите. Вчера покажа стабилност, брзина и неверојатна прецизност. Браво Никола за партијата вчера!
Ако по некој се викаше на последните 3 натпревари, тоа е дефинитовно Пешевски, разбирањето со Вуги тешко им оди и треба да помине цело полувреме за да почнат да функционираат како што треба, ама после тој момент Пешевски е незадржлив на линијата од 6 метри, вчера доби 3 топки во второто полувреме и постигна 3 гола.
Мартин има најтешка задача во тимот, многу е тешко кога го носиш презимето Манасков, кога си син на најдобриот наш ракометар на сите времиња и брат на Дејан кој на само 22 години успеа да створи име во ракометниот свет, ама времето допрва доаѓа за него, зашто да не биде поголем ракометар од другите двајца Манаскови?
Браќата Бојан и Борјан, делуваат како комплетно различни личности и играчи, првиот шприцер ладен, мислиш мува не го лази, шутира без размислување, а вториот максимално пожртвуван, игра со цело срце и цела душа, се внесува и при секоја одбрана и во секој напад.
Го гледам и Џукиќ вчера на клупа, таман си одговара по возраста со оваа екипа, ќе расте заедно со нив, па со Костески ќе станат убиствен тандем на десната крилна позиција.
И за крај Митревски и Ојлевски, последните двајца од големиот Металург. Вчера Митревски капитенски го направи пресвртот и гордо ја предводеше екипата кон својот прв бод, а Ојлевски наеднаш од еден од најмладите во составот стана еден од најстарите, па сега ќе мора да превземе многу поголема одговорност и да решава ситуации кога другите ќе немаат храброст.
А па Жути само што замина, ама мораше да го проследи натпреварот, срце не му дава да не го гледа неговиот Металург, одма ја прокоментира играта и честиташе за бодот и јас знам дека брзо ќе се врати во Автокоманда, ќе се врати брзо каде што го влече душата, зошто тажен вчера ми беше за гледање мечот без него.
Овие деца имаат талент, а предводени од Лино на клупа и Вуги на терен можат да постигнат големи работи. Дека ќе има порази, ќе има, ама дека ќе бидеме со вас, ќе бидеме. Вчера направивте сите да трепериме со вас до самиот крај, не потсетивте на убавите денови. Се радувавме на секој ваш гол, се радувавме на секоја одбрана, се радувавме на играта на Металург. Вчера сите аплаузи беа за вас, сите искрено ве подржуваме и очекуваме да продолжите од местото каде што Жути, Мојсо, Џомба и Ванчо застанаа. Сите заедно ќе го вратиме Металург на местото каде што припаѓа.
Уживајте во натпреварот со Кил и немојте многу да им се плашите зошто и они се само луѓе од крв и од месо,
Спортски поздрав.
Спортски поздрав.
No comments:
Post a Comment