Металург се љуби и кога победува и кога губи

Го почнавме натпреварот полни со елан, надеж, верба, ама Кил по петти пат не спушти на земја и ни покажа дека сме далеку од нивното ниво. Никогаш не сум чуствувал таква немоќ и очај како денес во првото полувреме. Во второто веќе некако целосно се помирив со исходот од натпреварот, се надевав дека ќе излезете како нова екипа од соблекувалната, ама сепак надежта кратко ми траеше.

Не можеме да кажеме дека Металург не се бореше, ама просто против себе имаше многу поквалитетен противник, а плус реално ние бевме константо со играч помалку на теренот. Јасно ви е дека мислам на голманот, така?
Навистина го обожавам Никола Митревски и се нервирав што не добиваше поголема шанса изминативе сезони, стварно имаше неколку добри партии, ама вечерва на теренот не ни постоеше. Коциќ не сакам ни да го коментирам, човекот очигледно не беше свесен каде доаѓа и не е воопшто спремен ни за притисокот, ни за тоа што се очекува од него. И двајцата да застанеа на голот денес, мислам дека сеуште немаше да успеат да одбранат ништо. На сите денес што го гледаа натпреварот им беше јасно што фалеше на теренот, фалеше ДАРКО СТАНИЌ. Можеме да се лажеме колку сакаме, ама човекот не беше 50 туку беше 80 посто од екипата. И со него на теренот немаше да победиме, зошто немавме никаква одбрана, никој не блокираше каде што требаше, Кил си влезе во свој ритам и не решеташе од кај стигне.

На нападот немаме што да замериме, имаа грешки, лоши додавања и неколку промашувања, но постигнавме 27 гола, а тоа ретко ни успева. Единствени двајца што вредат да бидат издвоени од екипата се Ване и Мојсо. Мојсо се враќа во потребната форма, па и покрај вирусот одигра одличен натпревар и потсети на почетокот на ланската сезона, а Ване... тој го одигра најдобриот натпревар во ЛШ во последните неколку години. Немаше топка упатена кон него што не заврши во голот, или што не беше досудена како пенал, а одлично се снајде и како фластер на Дувнјак кога не успеа на време да се измени. Ако го одберат во тимот на колото, нема да погрешат, дефинитивно го заслужи тоа. Ако лани мислев дека ланската ќе му биде последна сезона, сега веќе не мислам дека и оваа треба да му биде последна, играј Ване, и на Металург и на Македонија си им уште многу потребен.

Не сакам сега да правам математики и да сметам што не носи во наредната фаза, но претпоставувам дека со 4 победи од наредните 6 натпревари би имале големи шанси за 4-тото место од групата. Да се надеваме дека ние ќе си ја завршиме нашата работа, а и некои други резултати ќе ни се поклопат, па нема нашата европска приказна да заврши толку рано.

Минатата недела кажав момци главата горе, сега пак го кажувам истото. Главата горе, не е срамота да се изгуби од Кил, не е срамота кога ќе дадете се од себе и ќе изгубите поштено. Сега сите со мирни глави да се насочиме кон наредното што не очекува, прво СЕХА лига, а после кон она што е многу поважно, за 10 дена ни гостува Швајцарија, а веднаш потоа ние гостуваме во Чешка. Два натпревари што е прилично добро да се добијат, за да можеме без нервози да го дочекаме вториот дел од квалификациите, а не да се плашиме до последната секунда како минатиот пат.

За крај, Металург се љуби и кога победува и кога губи,
Спортски поздрав.