И Македонија има квалитет

Кога ќе се помириш дека мечот е изгубен уште во првото полувреме, после е многу полесно да го следиш натпреварот до крај. На моменти си мислев да го исклучам телевизорот, ама сепак ова можеби беше еден од последните натпревари на Металург во ЛШ (се надевам само за оваа сезона) и сакав да ги испочитувам до крај, да уживам до крај во нивниот настап.

Металург одигра ужасно, немаше никаква желба за победа, за надигрување, никаков жар, борба... со таков пристап не може да се добие ни некоја аматерска екипа, а не пак ПСЖ. Ја немаше играта и борбеноста која ги красеше на претходните 2 натпревари и затоа резултатот е овој.

Не планирам да навлегувам во натпреварот, бидејќи реално немаше ништо вредно за коментирање во играта, туку сакам само да кажам едно големо браво за нашите деца кои можат и мораат да ја покорат Европа за неколку години. Талески уште лани ги постигна своите дебитантски голови во ЛШ, а денес тоа го сторија и Нелоски и Манасков. Навистина жалам за црвениот картон на Талески бидејќи не ми се исполни желбата која ја имам цела сезона, да ги видам сите тројца заедно како играат во ЛШ. На натпреварот со Брест, верувам дека оваа моја желба конечно ќе стане реалност.

Денес и двајцата добија шанса да покажат дека можат, дека неправедно беа игнорирани цела сезона. Целата оваа страшна ситуација околу Металург по милионити пат ни покажува дека мора повеќе да го цениме нашето, дека имаме и ние квалитет. Со поголема доверба од стручниот штаб и поголема минутажа, Манасков може да стане еден од најдобрите плејмејкери во Европа, а Талески и Нелоски покрај одличната висина, имаат и страшен шут кој треба внимателно да се развива.

Еден од најпотценетите играчи во составот на Металург веќе втора сезона е Никола Марковски. Доби шанса минатата сезона и за жал не ја искористи како што се очекуваше, а сезонава со доаѓањето на Марсениќ ретко беше во составот на Металург, но во целата оваа ситуација се надевам дека тој ќе излезе како победник и оваа добра партија ќе ја насочи неговата кариера, па од денес ќе гледаме се поблескави натпревари од него.

На овој пораз не треба да се гледа воопшто трагично, бидејќи целата сезона ни беше реално трагикомична. Но сепак да се обидеме да извлечеме и нешто позитивно од неа, да се обидеме да добиме играчи  кои навистина ќе бидат иднината на нашиот ракомет. Нашите млади играчи можат да ја покорат Европа и на клупско и на репрезентативно ниво, но само доколку Металург продолжи да постои, само доколку тие го добијат потребното искуство низ силните натпревари во ЛШ, само доколку нашава приказна не заврши тука,
Спортски поздрав.

Металург мора да е подготвен за сензација

Во овој турбулентен период исполет со милион шпекулации, се што сакав е екипите кои ни се конкуренти за место во Топ 16 да ја искористат предноста која ја носи домашниот терен, да остварат победи дома и да ни ги остават навистина работите во наши раце како што изјави Лино пред некој ден.

Минатиот викенд конечно Металург се издигна од мртвите, Загреб го доби Брест на домашен терен и се полека почнуваше да добива добар тек. И денес истиот тој Брест и подари бод на Ла Риоха кој најверојатно ја носи Ла Риоха понатаму, а нас заедно со Брест не остава на последните 2 позиции во групата. Дека не е се изгубено, дека шансите постојат сеуште, тоа е нешто што никој не може да го негира, ама ако нашата мисија до пред 2 часа беше претешка, сега е ѓаволски тешка.

Јас секогаш верувам до последниот момент, се до последниот натпревар со Загреб во Фебруари ќе продолжам да верувам дека можеме да направиме сензација. Ако сите веруваме во тоа, ако управата и играчите сите заедно дадат се од себе и ако клубот се врати на вистинскиот пат, ако повторно заличи на оној Металург кои сите со нетрпение чекаме повторно да го видиме, тогаш нашите шанси се реални, сензацијата може да стане реалност.

ПСЖ не е непобедлив сезонава, губи од многу послаби екипи од себе во Франција, факт е дека губиме и ние, ама мислам дека нашиот инает е посилен од нивниот квалитет и кога веќе тргнавме сезонава по потешкиот пат, по тој пат и ќе стигнеме до целта. Одиме на победа, само победа и ништо друго во Париз, ПСЖ мора да падне утре. Јас верувам во вас момци, верувајте и вие во себе и покажете им на Хансен, Абало, Вори и компанија дека нивниот пораз лани во Скопје не беше случјност.

Што се случува внатре во клубот, кои се вистинските проблеми, дали навистина спонзорот го напушта клубот, дали друг спонзор влегува, дали играчите преговараат со други клубови... навистина не знам, се што знам е дека цела јавност со нетрпение чека целата оваа приказна да заврши и да почнеме да коментираме и да размислуваме само за вашите натпревари и победи, а не за вашите проблеми. 2014 набрзо ќе заврши и се надевам дека со новата година, нови ветришта ќе дувнат во Автокоманда и уште долги години ќе можам да се радувам на успесите на клубот од Автокоманда, на клубот кој е костур на сите наши репрезентации,
Спортски поздрав.

ПОБЕДА!!!!!!!!!!

Од Септември чекам да напишам текст со наслов ПОБЕДА!!!!!!!!!! Колку е добро чуството сега, колку е добро тоа што не треба да пишувам дека ни фалела малку среќа, дека ни фалела само една одбрана, дека ни фалел само еден гол... Наместо тоа ќе напишам БРАВО!!!

Браво Мојсо, на најдобар можен начин им ги затвори устите на сите кои не престануваа да зборуваат глупости за тебе изминативе недели. Браво Митревски, целото второ полувреме беше дефинитивно најдобриот играч на теренот, ама последните 2 одбрани, уф немам зборови за да ги опишам. Браво Ванчо, целата ситуација делуваше безидејно и изгубено, ама искуството и желбата беа преголеми и топката заврши на вистинското место. Браво Вуги, овој е оној Вугринец кои сме навикати да го гледаме. Браво Жути,  браво Никола, Марко, Велко, Ацо, Филип, Џомба, Дејан, Гоце, Мисовски, Куковски и Дарко... Браво момци, кога 6000 глави имаат само една мисла, кога 6000 срца имаат една иста желба крајниот резултат мораше да биде позитивен!!!

Да не претерувам многу со фалењата, имавме премногу технички грешки, лесно изгубени топки и пропуштени зицери, ама крајно време беше и ние да се израдуваме. Ова е најголемата победа до сега зошто е изборена во ваков тежок период. Имаше многу шанси да се дотолчи противникот, ама тој некој страв од успех, игра некако во грч за жал не следи цела сезона. Ако на претходните натпревари Металург пред време се откажуваше, вчера доби изгубен натпревар.

Ме израдува тоа што и Марко и Филип конечно добија шанса, Нелоски мислам дека одлично ја заврши работата во одбраната, а Талески еден удар, еден гол. Двајцата имаат многу да покажат и можеби заслужуваат и повеќе од 2 минути во напад. Браво деца, иднината е пред вас.

За жал вчера не бев во можност да отидам во "Борис Трајковски" и многу жалам што не бев дел од таа атмосфера. Можам само да замислам како еруптирала целата сала после голот на Мојсо, енергијата која се ширела, знам дека било прекрасно да се гледа среќата на ракометарите. Јас после победата вчера се чуствував како да сме станале Светски Шампиони, а не како одвај да сме победиле. После толку чекање, вчера секаква победа прифаќав со отворени раци. Ја гледав денес снимката и иако го знев исходот на последните 2 минути, некако чувстував нервоза и олеснување кога се заврши. Фантастични 2 минути, 2 минути кои ретко дека би се повториле.

Оваа победа ви беше повеќе од потребна, се надевам дека сега си ја повративте самодовербата и се уверивте дека сеуште можете и знаете. Многу ми се допадна паролата на Пиратите од вчера "Останавте херои, играјте до крај за светите бои".

Читав денес изјави од вчера после натпреварот и навистина не успеав да ја разберам изјавата на Червар. Ова ќе било последен натпревар во "Борис Трајковски", Македонија сакала да ја победи Хрватска. Може ли некој да ми објасни што сакал Червар всушност да каже?

Вчера играчите дадоа се од себе и како подарок заслужуваат полна сала за натпреварот со Брест. А со ваква пожртвуваност, резултатот може пак да биде поволен. Сега после првата победа е полесно да се игра, така да уживајте во натпреварот во Париз, па можеби непоразени ќе го напуштите градот на светлината,
Спортски поздрав.

Со сета сила кон прва радост

Кога игра некоја наша репрезентација секогаш се плашам од празна сала, се плашам дека играчите нема да ја добијат подршката што ја заслужуваат, се нервирам како може салата да се полни само за клубовите... Металург и Вардар секогаш играле пред преполна сала и никогаш не сум ни помислил дека ќе играат без подршка, ама денес се плашам, се плашам дека утре во "Борис Трајковски" ќе има повеќе празни отколку полни столчиња.

Коментари од типот платив да ги гледам Станиќ и Атман, а не Мисовски и Пешевски држат вода, ама вие пред се плативте да го гледате Металург, плативте да го гледате нашиот шампион кој со крајни маки се обидува да ја извлече оваа сезона. Клубот се сака и во победа и во пораз, лесно е да се фалиш на победата, битно е да бидеш голем и во поразот. Нашата подршка им е неопходна, Ла Риоха во полн состав би ја изеле за доручек, ама сега овој е тимот, ова се ракометарите кои го составуваат Металург, тие се, други нема и какви се, такви се, за мене се сеуште најдобри и со наша подршка во сите 60 минути, Ла Риоха нема каде да бега.

Натпреварите на Металург секогаш претставувале празник на ракометот, прекрасно е да гледаш како целиот град се упатува кон "Борис Трајковски", како паркингот е преполн со автомобили од сите градови во Македонија, како салата полека се полни, како се поздравуваат играчите, како се прославува секој гол, како се прославува победата... Не гледам причина зошто утре повторно не би била иста ситуацијата, доста ни е веќе од порази, САКАМЕ ПОБЕДА! Поклонивме 4 домашни бодови до сега, останатите 6 дефинитивно не ги даваме.

Научна фантастика го нареков нашиот пласман во наредната фаза минатиот викенд, ама шансите постојат, мали се, ама постојат. Сега здружено ќе навиваме за сите домаќини до крај и ќе се бориме за повисоки победи дома. Ла Риоха, Брест и Загреб се противници по мерка, противници кои бевме пресреќни кога ни паднаа во ждрепката, и затоа сега секој присутен, од Лино до дечкото кој ги масира играчите, од најмладиот до најстариот во публиката треба да дадат 120% од себе и со зеднички сили да го пребродиме периодов и да ја спакуваме Ла Риоха за накај Шпанија.

Претходните години немавме потреба од математики и чуда, ама денес мозокот ми работи 100 на саат и ако сме направиле нешто добро во изминативе години, можеби сега ќе ни се врати и вториот дел од сезоната ќе го започнеме со 4 или 6 поени на нашето салдо.

Момци дајте се од себе, надминете се себеси, публиката ќе го награди вашиот труд и утре околу 9 заедно мора да ја славиме првата победа,
Спортски поздрав.

Наместо очекуваната победа, не погоди убедлив пораз

Митев бил задоволен од играта вечерва, добро одиграле момците... Чекај малку, сериозен си? Против себе имавте еден од најслабите тимови во АБА сезонава и место да изборите лесна победа, на крај доживеавте убедлив пораз.

Противникот беше толку очаен вечерва, правеа такви смешни грешки, ама тажното е што МЗТ беше поочаен. Нема игра под кошевите, има смешни додавања од зад грб, а кога се оди на кош некако успеваат да го промашат кошот наместо да забијат. Единствен светол момент вечерва е влегувањето во ритам на Дамјан и на Шеховиќ и двете банани на Лучиќ, ама загрижува фактот што и после толку кола немаме сеуште стабилен играч кој ќе ја извлече екипата кога шутот просто не оди, зошто шутот цела сезона никако да проработи.

Ги разбирам играчите не е лесно да менуваш тренер секоја втора недела, ама покажете малку желба и вие, не може да губите натпревари како да сте екипа собрана да одигра баскет во маало. Со Мега Визура се немаше среќа, со Цедевита силата беше за 32 минути, а денес имавте минута ипол напад за победа и не го искористивте, па уште дозволивте противникот да постигне тројка. Децата од Партизан ве уништија, за Крка и да не зборувам, смешната прва четвртина со Работнички вечно ќе остане запаметена, не искушувате сите цела сезона, ама доста е веќе, крајно време е да ги засукате ракавите и да почнете да играте ако ви се игра, а ако не ви се игра ве молам напуштете го Аеродром.

На страна од играчите актуелниот тренер на МЗТ е посебна песна. Од секогаш човекот сонувал да биде тренер на МЗТ, конечно сонот му се оствари, а и сите тука го дочекаа како ослободител. Може сите останати се воодушевени од Боби Митев и неговата љубов кон МЗТ, ама јас не. Читав една негова изјава пред 5 месеци отприлика во која зборуваше дека македонските кошаркари не се доволно добри, дека тој би правел екипа само со странци и во тој момент го ставив на мојата црна листа. Јас секогаш ќе бидам на страната на секој македонски спортист, пред да застанам на страната на некој странец. И извини Боби, ама денес и Кире и Марко и Стајиќ заслужија поголема или некаква минутажа. Кога гледаш дека не му оди на Диксон, кога гледаш дека Маринковиќ не може да се избори со противничките центри, промени нешто во играта, не биди тврдоглав. Ама сега ти си тренерот, ја имаш апсолутната подршка и стварно се надевам дека набрзо ќе го гледаме твојот победнички МЗТ.

А вие од управата, ве молам да прекинете со политики и експерименти и да дозволите екипата да се воигра и конечно да почне да ја прикажува играта што ја очекуваме. Кошаркарите треба да почуствуваат некаква сигурност од ваша страна, а не да очекуваат дека утре ќе ја напуштат екипата. Не е лошо и да излезете со некое соопштение за резултатите до сега, за тоа каде го гледате МЗТ на крајот на сезонава, за тивкото заминување на Врба (сеуште сметам дека Врба беше совршениот тренер за МЗТ), за војната со МКФ и.т.н.

Епа момци, го оставаме овој меч зад нас и се надевам дека во среда во Гевгелија ќе прикажете далеку подобра игра и далеку поголема борба зошто со втор кикс во нашето првенство навистина црно ви се пишува,
Спортски Поздрав.

После дождот секогаш доаѓа сонце

Секоја чест момци... На сите им покажавте како се бори Македончето, како се бранат боите на клубот за кој живее цела Македонија. Не успеавте да извојувате победа, ама вие сте морални победници оваа сезона. Се изборивте со сите проблеми кои не мачеа во изминатиов период и со кренати глави се враќате од Шпанија. Сите ја посакувавме победата, сигурно вие повеќе од нас, ама никој не е семоќен и не може да одигра 60 минути на високо ниво.

Верувавме во спортско чудо, се надевавме после првото полувреме, ама тоа е, за жал тука бил крајот на оваа сезона. Ако некој ме разочара денес, тоа е дефинитивно Червар, секогаш најнервозен и не може да се докаже, а денеска ладнокрвен и делуваше како слика без глас, како да го посакуваше поразот, па да може да покаже дека бил во право. Ама нема ова да е крајот на Металург господине Червар, овие момци наредната сезона ќе ви покажат дека можат и знаат многу повеќе.

Ме боли, ве боли и вас, ама издржете момци, после дождот секогаш доаѓа сонце. Изиграјте ги наредните натпревари за себе, за публиката, за лична сатисфакциија. Се во животот е лекција, па така и оваа болна сезона. Клубот опстана, а тоа е најбитно, од Јануари со нови сили до нови победи, битката за одбрана на титулата не чека.

Во секој случај браво за Ванчо, за Мојсо, за Жути, за Вуги и за Митревски, сите останати беа добри, ама овие 5 души денес беа одлични. Жути дефинитивно е во животна форма во последните 2 години, а  Ванчо живее втора младост. Супер сте сите момци, немојте да дозволите сето ова да ви влијае на психата, сето ова е нормално во спортот, нормални се падовите, нормални се проблемите, но нормални се и новите почетоци, а Металург се наоѓа пред еден нов почеток.

A aко веќе играте само за себе можеби конечно ќе ја видиме бековска тројка на иднината Нелоски, Талески, Манасков наредниот викенд, не гледам зошто тие тројца не би ја поделиле минутажата со Мојсо, Жути и Вуги. И денес во составот според мене имаше место за сите тројца, но според некој друг не било така.

Наредниот викенд подршката не смее да изостане, потсетете се на сите убави моменти и иако преминот во наредната фаза веќе е рамен на научна фантастика, наполнете ја салата и бодрете ги момците 60 минути, бидејќи најдоброто од Македонија се уште доаѓа од Металург,
Спортски поздрав.

За Кире, Мирјета, Вардар и Металург

Во очекување на мечот денес кој ќе покаже дали и колку Металург ќе излезе од оваа ситуација, вчера некако желен за убав ракомет изледав 3 натпревари. Конечно имав доволно слободно време за да ги погледнам најдобрите македонски ракометар и ракометарка во акција за своите клубови.

Ефектот на клубовите беше половичен, победа и пораз со идентична разлика од 4 погодоци, но нашите играчи беа дефинитивно најдобрите поединци на теренот. Ако за Кире Лазаров е излишен секој коментар, човекот е ракометно божество и тоа не само кај нас, туку и насекаде во Европа и вчера го решеташе Фленсбург од каде стигне, Бајрамоска тек сега се бори за своето место под ракометното сонце.

Изминатите години ја гледавме во Македонија, беше неприкосновен прв стрелец на нашето првенство, најдобра во сите квалификации и мечеви што ги одигра Металург, успеваше рамноправно да се носи и со новиот Вардар, но никогаш ја немавме видено на големата сцена. Гледајќи ја нејзината статистика годинава и нејзиниот настап вчера искрено жалам што кризата не се случи побрзо во Металург и Мирјета побрзо не излезе надвор од државава, зошто мислам дека на тој начин денес можеше да биде еден од најдобрите леви бекови на планетата.

Жалам и што не е родена во некои подобри времиња за женскиот ракомет во државава, зошто нејзиниот квалитет за жал остана неискористен и во репрезентацијата. Ако на Крим му се поклопат коцките во последното коло, Бајрамовска во следниот круг ќе гостува во "Јане Сандански", па ќе имаме шанса во живо да ја гледаме како заедно со поранешната Вардарка, Пино му се спротиставуваат на тимот на Индира Кастратовиќ.

Третиот натпревар кој го изгледав вчера логично е Вардар - Веспрем. Дефинитивно не очекував таква добра игра од Вардар и очекував далеку подобра игра од Веспрем, ама среќата ги следи храбрите, и ако Вардар ја заслужи таа спортска среќа во мечевите со Целје и со Монпејле, вчера сепак ја заслужи Веспрем. Ова е само потсетник за Вардар и општо за сите колективи во Македонија дека мечевите траат додека судијата не го означи крајот, а не кога ние мислиме дека завршил. Ваква опомена не добиваме прв пат, туку ги добиваме пречесто и се уште не учиме од нашите грешки. Ама во секој случај браво Вардар, второто место во групата е безмалку обезбедено, и во наредниот круг би требало да добиете противник кој лесно ќе можете да го поминете.

А сега сите позитивни мисли ги испраќаме кон Логроњо и со сета душа се надевам дека среќата ќе не посака таму. Не се согласувам со составот на Лино, место за Марко Нелоски и Мартин Манасков е срамота што нема, ама сепак мора да веруваме дека неговата проценка е најпаметна и на терен ќе го изнесе составот кој ќе победи денес.

Со среќа момци,
Спортски поздрав.

Дали е Металург навистина спасен?

Металург е спасен, Македонците ќе патуваат во Шпанија... Вака изгледаа воглавно сите наслови вчера, ама дали е Металург навистина спасен? Металург ќе патува во Шпанија, договор е постигнат, Червар ќе си заминел за еден месец, и сега денес место да чуствувам олеснување и среќа, нешто не ми штима. Како Червар сеуште е тренер и платите не се исплатени, а договор е постигнат, како?

Маратонски состаноци вчера, прв, па втор, па трет. На никој не му е јасно кој останува, кој си оди. Приказнава во изминатава недела цело време се вртеше околу нашата репрезентација, и јас бев загрижен воглавно за нив, ама што е со Циндриќ, Атман, Борозан, Марсениќ, Џукиќ? Првиве двајца имаат огромна важност и огромно влијание во досегашниот успех на Металург, зар ќе се чуствуваме убаво ако од утре го носат дресот на Вардар на пример?

Факт е дека никој не сака да игра без плата и дека странците си го бараат чарето и не сакаат да им пропадне сезонава во бунтови и состаноци, ама јас сакам целосен Металург, сакам силен Металург, а да не се лажеме, чисто македонски Металург не е доволно силен за во Лига на Шампиони. Видовме што не снајде по заминувањето на Станиќ и дај Боже да грешам и да ме демантираат уште викендов, ама навистина се плашам дека сивилово ќе продолжи... Е сега се надевам дека барем некои од странците ќе решат да му дадат втора шанса на Металург и полека, но сигурно ситуацијава ќе почне да се средува.

Имаше многу полемики после статустот на Жути дека тие не играат за руски Рубљи, туку дека играат од срце и сега некако врти - сучи излегува навистина така. Странците бегаат, не веруваат веќе на ветувањата, а каква е гаранцијата дека нема и македонските играчи да се изморат и наредната недела или во Јануари да побараат поништување на нивните договори? Реално сеуште имаат неисплатени плати и имаат право на тоа. Што ќе се случи тогаш со Металург? Ова е прашањето кое ми стои во глава и не ми дава мир.

Да ги тргнеме црните мисли и да се насочиме кон она што се случува денес... Огромна желба имам да знам што се случувало на денешниот тренинг на Металург, не можам да замислам како се одвивал, играчите и тренерот не комуницираат помеѓу себе, па можеби преку Брестовац договарале тактика за Ла Риоха. Кога е загубена довербата, и се искажани такви зборови, нема веќе враќање назад, и никако не можам да сфатам како овие играчи ќе се однесуваат кон Червар во наредниот месец и како тој ќе се однесува кон нив, како сите заедно ќе дадат се од себе и ќе се обидат да го извлечат Металург од оваа провалија.

Ако денес можеме да кажеме дека репрезентацијата привидно е спасена, сега на ред е Металург. Победа во недела ќе биде како мелем за сите рани, а за пораз не сакам ни да размислувам. Морате да бидете силни момци, оставете ги на страна сите несогласувања и проблеми, најдете сила, нека ви проработат македонското срце и инает и конечно победете за нас,
Спортски поздрав.

Молба до Лино

Викаат кога двајца се караат третиот користи, или кога двајца се караат попаметниот попушта... Во нашава шпанска серија странските клубовите веќе почнаа да тријат раце примамувајќи ги разочараните ракометари, а во војнава за жал никој не сака да излезе попаметен и не отстапува од своите барања.

Штом газдата и ракометарите не можат да најдат заеднички јазик, третата страна во оваа приказна може да ја спаси ситуацијата. Ајде Лино, излези дека си навистина толку голем човек како што велиш дека си, излези дека си толку голем педагог и не ни го руши сонот на целата нација да учествуваме на едни Олимписки Игри. Кога веќе нема друг излез од овој кошмар, дај неотповиклива оставка и остави го газдата да побара нов тренер. Кој бил во право брзо ќе излезе на виделина, дали навистина е се како што кажуваат ракометарите или сепак вистината е друга, наскоро ќе биде јасно. Дај им ја шансата да пробаат, да играат, да видат како е да се игра под друг тренер, да се обидат да ги извојуваат своите битки сами и да се изборат за што подобро место во Катар и место во Рио.

Целата нација се надеваше на позитивен одговор од вашиот состанок денес, се надеваше дека на кризата и дојде крајот, ама за жал кризата се повеќе се продлабочува. Ве молиме сите да пробате да ја проголтате гордоста и да најдете решение за доброто на Металург. Не можеме да пратиме тим со просечна возраст од 18 години во Шпанија, потребно им е искуство на момците од Металург 2 несомнено, ама не е фер да ги искористите како жртвени јагниња и да ги пратите да изгорат таму.

До недела имате уште неколку дена. цела Македонија се надева дека тимот што ќе отпатува е оној кој сите го очекуваме,
Спортски поздрав.

П.С.
Со среќа Липовина, навистина се надевам дека ќе станеш огромна ѕвезда и дека со тебе сепак ќе понесеш и по некој позитивен спомен од Скопје.
Коциќ ти не заслужуваш ни еден збор, човек на 30 години да дава смешни изјави и да вика дека не очекувал дека ќе игра во ЛШ, а потпишува со клуб кој игра во ЛШ, човеку пензионирај се веќе и не се брукај и понатаму.

Врба од една, МКФ од друга страна, не можам да решам чија одлука е посмешна

Денешниов ден не може да се спореди со ниту еден во досегашната историја на Македонија, ужас, хорор, фарса... Од сабајле читам една вест, па друга, и секоја наредна е поневеројатна од претходната. Се чуствувам како да живеам во некоја земја во Африка искрено, иако можеби со ова всушност ги навредив Африканците.

Како бе Врба не е веќе тренер на МЗТ? Човеку доби максимална поддршка од цела јавност, сите застанаа против Антиќ, а ти на крај излезе невиден плачко. Доби одврзани раце, барем така изгледаше од страна, смени пола од составот, конечно потпиша Дамјан, се врати Шеховиќ чии квалитети ги знаеме, Стајиќ го истакна како најдобар на последниот натпревар и кога се изгледаше дека ќе тргне, како гром од ведро небо реши да си одиш. Епа извини, ама тоа не те прави ни голем човек, а нема да те направи ни голем тренер. Верувам дека имало притисоци од управата, дека не се согласуваш со смешните одлуки околу дербито, ама твое беше да ја тренираш екипата, а политиката да ја оставиш на политичарите. Колку надеж имав во тебе, мислев дека си идеален за селектор после наредново првенство, мислев кошарката во државава ќе ни тргне конечно, ама ништо... Штета.

Ама само мислев дека ќе ни тргне кошарката во државава, зошто кошарката во државава стана чиста политика. Како бе сте ги избркале новинарите денес? Ги избркавте за да може да направите сценарио за филм? Вчера Коневски и Жерновски си се договорија самите, мислиш маалска лига е ова, испадна МЗТ идиот, му дава шанса на Работнички да си ги поправи грешките, и денес не се прифаќа тоа, туку Работнички оди во Трета Лига. Ама до кога? До утре? До Понеделник? Пропозициите се јасни, Работнички треба да оди во Трета лига, ама и Вардар требаше да игра во Втора, па не отиде, кај нас во државата секогаш се функционирало на тој начин, така ќе биде и овој пат. Епа затоа мили луѓе немаме спорт, немаме успеси на тој план, ама тоа е, срамота беше Вардар да игра во Втора лига, срамота е Работнички да игра во Трета лига, да го направеше ова Куманово, Кожув и Четврта ќе создадеа за нив, ама секогаш си имало екипи кои се миленичиња на федерацијата.

Прифаќам дека Работнички треба да си остане во Прва лига, инаку сезонава ќе биде досадна, ама излезете јасно со став, и немојте да ја лажете јавноста, верувајте, не сме такви идиоти за какви што не сметате,
Спортски поздрав.

Одбивам да поверувам дека ова е крајот на МЕТАЛУРГ

Довербата се гради цел живот, а се губи за еден момент. Металург оваа сезона максимално ја искушуваше нашата, на крајот ја изгуби, а што е најстрашно со ниту еден потег не се обидува да ја врати, туку се подлабоко и подлабоко навлегува во бездна.

Каде исчезна оној Металург што им покажа на сите во регионот како треба да функционира еден спортски колектив, каде исчезна клубот кој беше срцето и душата на Македонија? Велат се што е убаво кратко трае, ама јас одбивам да поверувам дека тука е крајот на Металург.

Како од човек кој беше најзаслужен за успесите на нашата репрезентација, за подемот на ракометот во државава, господинот Јорданов реши наеднаш да стане гробар на истите.  Не може неговата љубов да исчезне преку ноќ? Не може да рече дека него не го интересира што ќе се случи со националната селекција, не може и не смее да си дозволи таква изјава бидејќи сите нас не купи токму на таа карта, сите не купи заради грижата за нашите домашни ракометари.

А која пак беше целта на денешната суспензија? Ракометарите веќе апсолутно ништо не ги врзува за Металург, потребно е најверојатно неколку саати во РФМ за да добијат поништување на своите договори, ама Минчо сакаше да изигрува газда, па со брза пошта им врачи суспензија. Да не беше толку трагично сето ова, ќе речев дека е смешно. Место да ги замоли да имаат средба, да се доближат ставовите, тој сака да покаже сила, ама кај што има сила, нема правдина. Изгледа решен е да ни го отера ракометот во пропаст, ако не може сите да играат како тој што свири, тогаш никој нема ни да игра.

Потпишува Левче нов голман, па уште и фотосесија му прават на човекот, кутриот кој знае какви мисли му се вртат сега низ главата. Сигурно му должи нешто на Левче од минатото, инаку навистина не можам да сфатам кои се неговите мотиви за овој договор. Сепак реално за голман кој најверојатно мислел дека последниве година, две од неговата кариера ќе брани во екипи како Пролет, Прилеп шанса да одиграш 6 натпревари во ЛШ не се одбива.

Ракчевиќ кога си отиде рече дека Левче и Лино му го уништиле животот и дека еден ден животот ќе им врати за тоа што му го направиле. Денес се јави со потполна поддршка за ракометарите, ги пофали за нивната сила и изрази жалење што не застанале на овој начин зад него пред 2 години. Воедно вели и нешто што на сите ни е јасно, не може еден да е во право, а 19 да ја лажат целата јавност... Само не знам дали господинот Јорданов не го гледа ова или пак повеќе му одговара да не го гледа.

Червар пак се жали 18 месеци не зел плата. Браво за човекот, јас викам да собереме сите пари и да му ги исплатиме заостанатите плати. Ме интересира како живее овие 18 месеци, мене два месеци кога ми касни плата, не можам да сврзам крај со крај, а па за 18.. Значи сигурно е магионичар, друго објаснение нема.

Изминативе неколку месеци кружеа муабети дека Алкалоид ќе го превземе Металург, во моментов се молам ова да е вистина и покрај изјавата на господинот Мукаетов дека е фокусиран само на работата на репрезентацијата, ама како што можете да видите господине ако не се решат наскоро работите, репрезентација нема да имате, па нема да има потреба да се фокусирате некаде. А и како му дозволивте на Обрван сега 2 месеци пред Светското Првенство во Катар да замине во Франција? Ми се чини дека и вие почнавте да ги испуштате конците од раце, за жал никаде ништо не ни фукнционира како што треба.

Момци издржете, друго немаме што да ви кажеме... Поддршка имате, сите сме со вас, за жал времето ни е кратко, а најважното првенство за вашата генерација следи и затоа цела нација се надева дека решение ќе постигнете што побрзо. Ако сезонава за Металург е пропадната, таа не смее да пропадне за Македонија, зошто нема да ни се пружи нова шанса во иднина. Јас се надевам дека на 18-ти во Шпанија ќе истрчате во најсилниот состав и целава оваа ситуација ќе ја заборавиме како лош сон,
Спортски поздрав.

Брука во Градски Парк, пораз на кошарката во државава

Брука во Градски Парк, брука за Работнички. На натпревар на кој имавте предност од 31 поен се повлекувате? Стварно? Први на светот сте дефинитивно... Ги подржувате навивачите? Сигурни сте дека тоа е вистинската причина? Да не се исплашивте малку? Да не сфативте дека натпреварот го испуштивте од раце, дека играчите ви се преморија и дека ќе доживеете дебакал на крајот на натпреварот?

Ова што се случуваше вчера не знам дали да го наречам комедија или хорор... Читам коментари, судиите ги направивте неспособни, платеници, идиоти, а луѓето само си ја вршеа својата работа. Зар прв пат било побарано да се испразнат трибините? Не беше прв пат, а сигурно нема да биде ни последен. Не можам да разберам како се обидувате да го прикажете тоа толку трагично, а што е најсмешно сите ја вртите истата песна, дефинитивно добро сте ја научиле во соблекувална.

Ви сметаа Фемили? Зар спремни бевте на душа да носите некое дете вчера, само вие да излезете во право? Соодносот на силите на трибините беше 9 спрема 1, да излезеа Фемили заедно со Сити парк бојс, ќе настанеше Трета Светска Војна, подебелиот крај ќе го извлечеа помалубројните, а Градска ќе беше преполна и од едните и од другите. Ама вас не ви се играше, баравте причина да го прекинете натпреварот.

Браво за Марин Докузовски, човекот не однесе на врвот на Европа како селектор, има победено во многу натпревари против МЗТ, и во моменти кога на Работнички не му одело знаел да ја подготви екипата за дерби, ама прво ме разочара кога избега од селекторското место, за да си го задржи впечатокот дека само он е заслужен за 4-тото место, свесен беше човекот дека тоа не може да се повтори, а од вчера воопшто не го ценам ни како човек, ни како тренер. Што ти беше целта вчера? Искрено одлична тактитка имаше направено, го имаше спремено максимално тимот за првото полувреме, ама толку ти се играчите, 5, 6 души, свесен беше дека МЗТ ќе ве фати на кондиција и квалитет и одма почна да бараш начин како да си го задржиш митот за себе, како да продолжиш да го лажеш раководството и навивачите, реши да продаваш приказна дека морално се повлекувате од добиен натпревар. Ако изгубевте на терен, кој знае кај ќе ти беше крајот, па мораше на овој начин да го изгубиш натпреварот за да можеш цела сезона да кажуваш, ама ние ќе победевме. Ама ЌЕ, ти текнува?

Ја уништувате кошарката во Македонија, одма се трудите да мешате политика. Лани судиите не ви чинеа, суделе за МЗТ, ви сметаа Станко и Тоше, викавте дека за секоја одлука одма се жалеле кај судиите и со својот авторитет барале да судат за МЗТ, епа сега ги имате нив, ама пак не ви чинат судиите. Вчера пак судеа за МЗТ? Доби МЗТ повеќе слободни, вие повеќе фаули, им доделуваа топки на МЗТ што не беа реално за нив? Не, одговорот е не на сите прашања, судиите си го судеа натпреварот, ама пак не ви чинеа.

Може до утре да полемизираме, ама жално е што дербито заврши вака. Многу повеќе ќе се радував ако сега пишував за камбекот на МЗТ, отколку за драмава од вчера,
Спортски поздрав.

Поддршка за ракометарите, проблемот мора да се реши брзо

Читам и ми се плаче, текстови вчера, соопштенија денес, ама ова не може да е крај, мора да следуваат подобри денови за Металург...

Без сомнение Лино Червар е оној кој го смени целиот концепт за ракомет во Македонија, оној кој ни го донесе победничкиот менталитет и оној кој ни покажа дека можеме, ама без секој се може и без секој се мора. Червар е сигурно еден од најдобрите тренери на светот, ама за жал од секогаш сме знаеле дека не е еден од најдобрите луѓе на светот. Интересно е како може некој од херој, за неколку месеци да прерасне во државен непријател број еден, ама такви сме ние луѓето, знаеме некој да вивнеме до облаци и после наеднаш да го израмниме со нула.

Сезоната што ветуваше дека ќе биде сезона од соништата после фантастичниот турнир во Струга, се претвори во вистински хорор. Од рајот не симнаа во пеколот и со секој нареден ден, влегуваме се подлабоко во него.

Вистината конечно излезе на виделина, сега дојде времето да се пристапи кон решавање на проблемот. Времето не гази, кризава не снајде во најлошиот можен момент, ама решение мора да се најде. До вчера проблемот го баравме на друго место, секој од нас во глава вртеше можни сценарија, а сега барем знаеме дека може да има 2 можни исходи ситуацијава, нов тренер или нови ракометари. Првово е далеку пореално решение, бидејќи после состанокот вчера и соопштениево денес, не верувам дека играчите пак би влегле во сала со Червар или тој со нив, а во секој случај полесно е да замениш еден, отколку 20.

Ти благодариме Лино за сите убави моменти, за сите победи и за сите трофеи, ама на нашава приказна според мене и се гледа крајот. После толку поминато заедно, жално е што нема победнички да се ни се разделат патиштата, ама клубот е сепак пред се наш, македонски, вие од Металург не научивте да го сакаме клубот заради тоа... и сега секој од нас завзема страна и мислам дека секој прво ќе застане зад играчите, зад оние кои во најголем број се носители на играта и во репрезентацијата, а после зад тренерот.

Нарушената атмосфера не може да се поправи лесно, довербата е веќе изгубена и ќе треба многу да се работи за работите да можат да се вратат во нормала, ама сега дојде време господинот Јорданов да реши по кој пат ќе го тера клубот. Одлуката која следува не е воопшто лесна, разделбата со Червар ќе значи крај на една ера, ама факт е дека мора брзо да се делува. Ла Риоха не чека за десетина дена, а токму Шпанците се последната сламка за спас на сезонава.

Е сега момци ја отворивте пандорината кутија и мора и понатаму да останете сложни, па сите заедно да дочекаме подобри денови. Само храбро, ја имате нашата подршка, цела Македонија е со вас.
Спортски поздрав.

НЕ за Брумен во репрезентација!!!

Се смееме на Катар, а станавме бетер од нив. Зар планираме на секоја позиција да донесеме по еден странец, па после целосно да ги отпишеме нашите ракометари? Ако сме толку богати и купуваме репрезентативци зошто воопшто имаме школи за ракомет и трубиме за нашата иднина?

Секоја чест на Брумен, дечкото е одличен, немам лош збор за него, единствениот со константна форма во овие 2 години во Вардар, страшно стабилен и добар ракометар, ама Македонија нема потреба од него.

Немав ништо против натурализацијата на Вугринец, очекував да добива десетина минути по натпревар за да може да се одмори Кире на кратко, па да може порелаксиран да ги завршува натпреварите. Прибак сметав дека не ни треба и не очекував премногу од него, зошто е сепак просечен ракометар, ама човекот ме купи лани кога и после сите проблеми и негативни коментари продолжи со огромна желба и срце да игра и во Вардар и во репрезентацијата.

Сега и двајцата се наши и ги бодриме, ама мислам дека повеќе ги прифативме зошто сметавме дека ќе имаат краток рок на траење, две години, 3 максимум, Рио требаше да биде крај на оваа генерација, а со тоа и крај на овие двајца ракометари. Постепено нови деца требаше да влегуваат во составот, нови деца кои ќе треба да ги заменат Кире и Борко, нови деца кои ќе треба да решаваат натпревари како оној вчера. Ама не, ние не сакаме да чекаме и да му дадеме шанса на некое дете, туку одиме на полошата и полесна варијанта, подели им пасоши на сите, па ќе се крстиме кога за некоја година Италија ќе не растура.

Моделов со пасоши веќе еднаш го преживеавме, го прославивме и тивко не уби. Зар ќе дозволиме историјата да ни се повтори таму каде што сме најдобри, таму каде што сме најгорди? Со секој нов пасош ја убивате желбата на некое дете да игра ракомет, со секој нов пасош на некое дете му кажувате дека не вреди и дека за џабе се труди, дека за него нема место во репрезентацијата.

Ако делиме пасоши на кој стигнеме, следни се Атман место Талески, Лацковиќ место Нелоски, Дибиров место Манасков, Милиќ место Ивановски... До кога ќе одиме по погрешниот пат и ќе гледаме само на моменталните резултати, а ќе ја игнорираме иднината? Вуги треба да го наследат Велковски или Давитковски, двајцата се помлади од 18 години, наместо Прибак веќе некое време печен е Мартин Манасков, и стварно очекував дека сите тројца ќе добијат шанса наскоро, ама не само што тие не ја добиваат, туку таа шанса ќе почне да им се крати и на останатите деца.

На позицијата на Брумен знам двајца ракометари кои можат солидно да го заменуваат Гоце на секој натпревар, а сигурно покрај овие двајца има уште еден куп деца кои со нетрпение чекаат да бидат забележани. Јас сум ги гледал Костески од Металург 2 и Поповски од Вардар Јуниор и знам дека двајцата одлично ќе си ја завршат задачата и баш затоа ме интересира дали Обрван се потрудил да погледне подалеку од првите тимови на Вардар и Металург за да ја скрои репрезентацијата?

Навистина не ја гледам потребата од ракометар на триесет и кусир години кога имаме наши деца кои се би дале да го облечат тој дрес.Престанете со глупостите, хармонијата конечно се врати во репрезентацијата, немојте да ја уништувате повторно,
Спортски поздрав.

Од рајот до пеколот и назад!!! БРАВО МОМЦИ!!!

Аууууу, БРАВО МОМЦИ!!! Ми го скративте животот мислам, сеуште се тресам, ама браво. Браво за борбата, браво за желбата, браво за смиреноста. Покажавте како се брани репрезентативниот дрес, покажавте како се гине за Македонија. Радувајте се вечерва, го имате тоа право.

Секој ве отпиша, и јас бев меѓу нив, се навестуваше дека ова денеска ќе биде класичен нокаут, ама на сите ни покажавте дека можете, знаете и умеете. Без сомнение вие сте најдоброто што го има Македонија, со својата борба на сите ни покажувате како треба секој од нас да се бори во животот.

Кај вас се гледа неверојатна сплотеност, хемија, поврзаност. Токму тоа ни фалеше на европското, ама тоа сега се забележува на километар, сите имате една цел и правите се да ја постигнете. Ако продолжите по овој пат, без сомнение Рио не може да ни избега.

Борко блескаше на голот, Кире и Жути во нападот, Наумче успеа да постигне погодоци кога беше најпотребно, Гоце, Дејан и Ојлевски одлични во добиените минути, одбраната на моменти хаотични, ама Велко и Ацо најдобри во најбитните моменти, Столе, Никола и Ване секој со свој придонес во резултатот...

Крајно лошо на моменти, со милион технички грешки, ама ладната глава и искуството пресудија на крај. Најбитното гостување е добиено, а пласманот ќе го бркаме на домашен терен. Можевме и сега да прокнижиме 2 поени, ама пусто желбата беше преголема и премногу шанси беа пропуштени. Мора да му кажеме фала и на селекторот на Чешка кој во последниот напад и одзема еден бод на неговата репрезентација и ни го даде нас. Сепак да ги растуревме сега Чесите, верувам дека премногу ноншалантно ќе ги дочекавме наредна година, па тоа можеше да ни се одбие од глава, како што им се случи на Србите.

Уште еднаш, браво момци, им покажавте на сите кои не сакаа да успеете дека сте посилни од сите проблеми и дека ракомет не сте заборавиле да играте,
Спортски поздрав.